Ahmad Shah Abdali-Bani Afghani

Ahmad Shāh Durrānī (ok. 1722 - 4 czerwca 1772) (paszto: احمد شاه دراني), znany również jako Ahmad Khān Abdālī (احمد خان ابدالي), był założycielem imperium Durrani i uważany jest za założyciela nowoczesnego stanu Afganistan. W lipcu 1747 r. Ahmad Shah został mianowany królem Afganistanu przez loya jirga w Kandahar, gdzie założył swoją stolicę. Wspierany przez radę dziewięciu doradców z różnych plemion afgańskich, Ahmad Shah popchnął na wschód w kierunku imperiów indyjskich Mughal i Maratha, na zachód w kierunku rozpadającego się imperium afgańskiego w Iranie, a na północ w kierunku chanatu Buchary z Turkiestanu. W ciągu kilku lat rozszerzył swoją kontrolę z Khorasan na zachodzie do Kaszmiru i północnych Indii na wschodzie oraz z Amu Darya na północy na Morze Arabskie na południu.

Niedługo po przystąpieniu Ahmad Shah przyjął epitet Shāh Durr-i-Durrāna, „Króla, Perły Perł”, i po sobie zmienił nazwę swojego plemienia Abdali na „Durrani”. Grób Ahmada Szacha Durrani znajduje się w centrum Kandaharu, w sąsiedztwie Świątyni Płaszcza, w której znajduje się płaszcz, który prawdopodobnie nosił islamski prorok Mahomet. Afgańczycy często nazywają Ahmad Shah Ahmad Shāh Bābā, „Ahmad Shah Ojciec”

Ahmad Shah Durrani najechał na Indie osiem razy w latach 1748–1767. Po zabójstwie Nadira Shaha Ahmad Shah Durrani przejął tron ​​Afganistanu i zaczął plądrować bogactwo [potrzebne źródło] z pobliskich regionów. W Chota Ghalughara i Vada Ghalughara Abdali udało się dokonać masakry wielu przez zasadzkę [potrzebne źródło], ale w końcu Abdali wycofał się, gdy spotkał Sikhów w drodze do Indii nad brzegiem rzeki Chenab. To była jego ostatnia inwazja, którą zrobiłby tak krótko po swojej śmierci [potrzebne źródło]). Po powrocie Durrani do Afganistanu Sikhowie zbuntowali się i zaanektowali kilka miast w regionie Pendżabu. Jego wielokrotne najazdy zniszczyły imperium Mogołów w Panipat, zadały poważny cios pretensjom Maratha na Północy i wytworzyły próżnię mocy. Jego cele zostały osiągnięte poprzez naloty (zabranie bogactwa i zniszczenie świętych miejsc należących do Indian) i spowodowały problemy polityczne w Indiach.

Trzecia bitwa o Panipat:

Trzecia bitwa pod Panipat miała miejsce 14 stycznia 1761 r. W Panipat, około 97 km (60 mil) na północ od Delhi, między Imperium Maratha a najeżdżającą armią afgańską (Ahmad Shah Durrani), wspieraną przez trzech indyjskich sojuszników - Rohillę ( Najib-ud-daulah), Afgańczycy z regionu Doab i Shuja-ud-Daula- (Nawab z Awadh). Armią Maratha dowodził Sadashivrao Bhau, który był trzeci u władzy po Chhatrapati (król Maratha) i Peszwa (premier Maratha). Główna armia Maratha stacjonowała w Dekanie u Peszwy.

Pod względem wojskowym bitwa stoczyła artylerię i kawalerię Maratonów przeciwko ciężkiej kawalerii i konnej artylerii (zamburak i jezail) Afgańczyków i Rohillas pod dowództwem Abdali i Najib-ud-Daulaha, obaj etniczni Afgańczycy.

Historycy podważają konkretne miejsce samej bitwy, ale większość uważa, że ​​miała ona miejsce gdzieś w pobliżu współczesnej Kaalaa Aamb i Sanauli Road. Bitwa trwała kilka dni i objęła ponad 125 000 żołnierzy. Nastąpiły przedłużające się potyczki, z stratami i zyskami po obu stronach. Siły dowodzone przez Ahmada Shaha Durrani wyszły zwycięsko po zniszczeniu kilku skrzydeł Marathy. Skala strat po obu stronach jest poważnie kwestionowana przez historyków, ale uważa się, że w walkach zginęło od 60 000 do 70 000, podczas gdy liczba rannych i wziętych do niewoli znacznie się różni. Według jednej z najlepszych kronik naocznych świadków - bakhar Diwan Kashi Raj Shuja-ud-Daulaha - około 40 000 więźniów Maratha zostało zamordowanych zimną krwią dzień po bitwie.

Funkcje to:

- Łatwy w użyciu

-Atrakcyjny układ

-Przybliżać oddalać

-Łatwa instalacja / odinstalowanie

-Język (urdu)

-Nightmode / Daymod

-Idź do strony

Prześlij swoją opinię i sugestie na adres e-mail programisty.